روایت سختی‌های شیرین

به گزارش سرویس فرهنگی کرمان۱۴۰۰؛ اربعین حسینی حماسه‌ای است آن چنان عظیم و بی‌نظیر که هر اندازه هم از مهارت بالایی برخوردار باشیم توصیفش برایمان سخت است و نمی‌دانیم از کجا و چگونه شروع کنیم اما در این گزارش سعی کرده‌ام گوشه‌ای از زیبایی‌های این سفر معنوی پر از عشق را روایت کنم.

گرمای هوا به اوج خود می‌رسد، پاها تاول می‌زد، صورت‌ها آفتاب سوخته می‌شود و شانه‌ها خسته از سنگینی کوله‌ها، اما این‌ها نمی‌تواند مانع از حضور مردم در این راه شود چرا که آن‌ها به عشق زیارت ارباب بی‌کفن می‌روند و آمده‌اند تا صبر و گذشت را تمرین کنند و با تحمل سختی‌ها ذره‌ای از حال حسین(ع) و اهل‌بیتش را درک کنند.

این مسیر که شروعش از نجف و با زیارت حضرت علی(ع) آغاز می‌شود سراسر زیبایی است، ارادت عراقی‌ها به زائرین حسین(ع) بی‌نهایت است.

اکثر خانه‌های این روزها مکانی است برای استراحت زائرین، آن‌ها تمام تلاششان را می‌کنند که بهترین پذیرایی را از زائر حسین(ع) داشته باشند؛ کودکان عراقی نیز در سرتاسر مسیر در کنار بزرگ‌ترها به زائرین خدمت‌رسانی می‌کنند؛ یکی دستمال‌ کاغذی تعارف می‌کند، یکی مای بارد به دستتان می‌دهد، دیگری قیمه نجفی تعارف می‌کند و… .

در تمام این مسیر طولانی کسی نیست که تشنه یا گرسنه بماند؛ در موکبی بساط قهوه و چای عراقی به‌پاست، دیگری دوغ سرد تعارف می‌کند، آن‌طرف‌تر نان تازه در حال پخت است، قیمه نجفی هم که از خوراکی‌هاییست هر زمان اسمش به گوشمان بخورد یاد اربعین می‌افتیم و خلاصه هرکس هرچه دارد برای زائر حسین(ع) خرج می‌کند.

عده‌ای با نصب پوستر‌ و پرچم‌هایی بر کوله‌های خود مسیر را زیبا‌تر کرده‌اند؛ اکثر آن‌ها که در این مسیر هستند به نیابت از دیگران هم قدم برمی‌دارند؛ یکی قدم‌هایش را نذر آمدن حضرت حجت(عج) کرده است؛ یکی به یاد رفتگانش است؛ عده‌ای هم به نیابت از شهدا و رهبر عزیزمان گام برمی‌دارند، جاماندگان هم بی‌شک در خاطر این زائرین هستند.

گفتنی‌ است که موکب‌ها تنها برای پذیرایی و استراحت نیستند؛ خدماتی در موکب‌ها به چشم می‌خورد که شاید فکرش را هم نکنید.

موکبی کتابخانه بود و زائرین می‌توانستند دقایقی را در آن‌جا بگذرانند و نفسی تازه کنند و در این بین با کتابی هم آشنا شوند و چند خطی مطالعه کنند؛ موکبی دیگر محل بازی کودکان بود، موکب نائب‌الشهدا پوستر‌هایی با عکس و نام شهدا در اختیار زائرین قرار می‌داد تا به نیابت از آن‌ها قدم بردارند.

موکب ماساژ، خیاطی، تعمیر عینک، تعمیر کالسکه و… از دیگر خدماتی است که به زائرین ارائه می‌شود.

آن‌جا شرایط سخت و محدودیت‌ها مانع از حضور هیچ کس نشده بود، جوانی با یک پا، مردی با یک دست، مادری با سه قلوهای شیرخوار که نمی‌دانم از کدام کشور آمده بودند، پیرمرد و پیرزن‌های ویلچرنشین همه و همه سختی‌ها را به جان خریدند تا به وصال معشوق رسند.

آن‌جا پرچم کشورهایی را می‌بینیم که تازه متوجه می‌شویم حب‌الحسین یجمعنا یعنی چه؛ پرچم استرالیا، نروژ، آلمان، پاکستان، هند، ترکیه، ایران و در یک کلام از سراسر جهان افرادی در این مسیر عاشقی حضور داشتند.

مداحی مداحان با زبان‌های مختلف در تمام طول مسیر شور و حال عجیبی را ایجاد کرده بود و در نهایت مسیر وقتی چشممان به حرم حضرت عباس(ع) می‌افتد به یک‌باره تمام خستگی راه از تنمان بیرون می‌شود.

بانوی جوان کرمانی در گفتگو با خبرنگار ما بیان کرد : من قبلا یک بار کربلا آمده‌ام اما اولین بار است که در پیاده‌روی اربعین شرکت می‌کنم و فکر می‌کنم که حضور در این پیاده‌روی توفیق عظیمی است که قسمت هر کسی نمی‌شود؛ آرزو دارم حال که این توفیق نصیبم شده بتوانم هرسال در این راه حضور پیدا کنم.

مردی از زائرین حسنی که سومین بار بود در این پیاده‌روی عظیم شرکت می‌کرد بیان کرد: پیاده‌روی اربعین بدون سختی نیست اما ما آمده‌ایم تا با چشیدن طعم این سختی‌ها بتوانیم ذره‌ای از رنج و سختی‌هایی که حضرت‌ زینب(س) کشید را درک کنیم.

بانویی دیگر می‌گفت: اربعین امسال بیش‌تر از سال‌های پیش خاری به چشم دشمنان است چرا که نشان داد تمام تلاششان برای تحریم محرم و تفرقه بین مسلمانان بی‌ثمر است و حضور مردم در این راه نه‌تنها کم نشده بلکه بیش‌تر هم شده است.

در پایان امیدوارم این سختی‌های شیرین حداقل یک بار هم که شده نصیب هر کسی شود‌.

گزارش از سمانه کارگرزاده

انتهای خبر/ک